Cornelis Johan Jonkheer van Sandberg werd in 1916 benoemd tot burgemeester van Diepenveen. Hier is hij burgemeester geweest tot 1922. In de oorlog woonde hij op het kasteel te Leuvenum.
Cornelis Johan van Sandberg zou in eerste instantie worden opgepakt op 12 november 1944. Er zijn toen 16 personen gearresteerd als gijzelaar voor de spoorwegsabotage op de lijn Amersfoort-Zwolle. Echter omdat C.J. Sandberg ziek was heeft burgemeester de Vries die ondergedoken was bij Sandberg zich voor hem opgeofferd.
Links: C.J. Sandberg, rechts Ernestina de Beaufort. bron Dhr: AarninkHelaas werd Cornelis van Sandberg en zijn zoon Rudolf Anthonie van Sandberg op 29 januari wel gearresteerd. Wellicht omdat via Piet van de Veluwe bekend is geworden dat bij Sandberg onderduikers waren gehuisvest. Beiden zijn afgevoerd naar een concentratiekamp en daar overleden. In de uitgave van Th. Boeree, deel Berend Dijkman staat hierover het volgende beschreven (verkorte versie): En zo stonden op 29 januari de bandieten Verhulsdonk, Dierkx Thonon, Teuseul en vermoedelijk ook Veit voor het kasteel van Leuvenum. Zij hadden zich de medewerking van militairen verzekerd onder de luitenants Keilbert en Kayer. Zij omsingelden het huis, drongen er binnen en arresteerden jhr. C.J. Sandberg en diens zoon R.A.P. Sandberg, zijn vrouw Ernestina Fernanda de Beuafort en haar twee dochters. Verder twee onderduikers.
De huiszoeking leverde niets op, evenmin een spoor van de burgemeester de Vries. Wel heeft men bij de huiszoeking circa 400 flessen wijn meegenomen uit de kelder van het kasteel. Verhulsdonk lustte wel wat... Bij het verhoor heeft Sandberg bekend dat hij de Vries had gehuisvest, maar dat deze alllang elders onderdak was. Hij ontkende dat hij iets te maken had gehad met piloten of wapens. De mannen Vader en zoon van Sandberg alsook de twee onderduikers van Lanschot en Roelof zijn in Duitsland omgekomen.
Cornelis Johan van Sanberg is op 21 maart 1945 overleden in concentratiekamp Neuengamme.
graven familie van Sandberg
Graftekst
bron: Th. Boeree, deel 3 en deel over Berend Dijkman, Gelders archief