De 19-jarige Fennetje Mulder werd in haar woning aan de Elspeterweg 48 door een neerstortend toestel dodelijk getroffen. In de lokale krant (de Band, 1 mei 1
985) verteld Jan Mulder, een broer van Fennetje hoe zijn zus om het leven is gekomen. Mulder: Het ongeluk gebeurde op 29 april 1944. Het was tegen half drie in de middag. Het was me al opgevallen dat er boven ons huis een vliegtuig rondcirkelde. Ik zei nog tegen mijn vader: “Dat is de tweede keer dat 
die overvliegt”. Mijn vader liep naar de buren en zelf ging ik verder met het schoonmaken van mijn fiets. Fennetje stond bij het kannerek waar ze potten en pannen schoonmaakte. Mijn moeder zat in de keuken en een andere zuster van me lag op bed. Ik keek weer eens naar de hemel en tot mijn grote schrik zag ik hoe dat eerder gesignaleerde toestel de kruinen van een aantal bomen vloog en recht op ons aan kwam. Ik zei tegen Fennetje: “Maak dat je wegkomt”, en zelf nam ik ook de benen. Met het landingsgestel kwam het vliegtuig in de sloot, maakte een zwaai en vaagde met de tip van de vleugel het hele achterhuis weg. Hierna vloog het vliegtuig gedeeltelijk in brand. De klap van het neerstortende toestel heb ik niet gehoord. Tengevolge van de luchtdruk werd ik waarschijnlijk tegen de grond gesmeten, maar ik mankeerde niets. Mijn moeder die in de keuken zat had een snee in haar gezicht en mijn zuster die in bed lag mankeerde niets. Van Fennetje konde we aanvankelijk geen spoor bekennen. We wisten dat ze onder het puin en de wrakstukken van het toestel moest bedolven zijn. Toch kon je er niet dichtbij komen daar alles knapte en knetterde. Na verloop van tijd werd Fennetje door Johan de Bie gevonden. Waarschijnlijk was ze gestikt onder de staldeur. Later hoorden we dat de bemanning boven Gortel en Nierssen hun toestel hadden verlaten. De woning van de familie Mulder is na de oorlog door de firma Bossenbroek uit Elspeet weer opgebouwd.
Bron: De Band 1 mei 1985 - collectie A. Visser